De publieke functies bevinden zich in de plint terwijl de woongedeeltes de verschillende verdiepingen bevolken. Het inloopcentrum en kantoren strekken zich uit over twee niveau’s in de rechtervleugel van het gebouw. Berging en wasruimte werden eronder gesitueerd. Deze ruimte is rechtstreeks vanaf de straat toegankelijk, maar ook vanuit de tuin kunnen bezoekers deze ruimte betreden. De toegang geeft uit in een zone met onthaal en gespreksruimtes. Centraal biedt een vide met open trap een overzicht op de activiteit in de zaal. Boven en beneden kunnen zo zones ontstaan met een verschillende activiteitsgraad. Achteraan staat deze ruimte in een rechtstreekse verbinding met de tuin. Een loggia verzacht de overgang tussen binnen en buiten. Ernaast werd een gelijkaardige ruimte, die ook als rookruimte dienst doet, ingericht als wintertuin. In de kelder werden sanitairen, wasruimtes en lockerruimtes voorzien. De hoofdtrap ontsluit dit niveau, echter zonder dat deze in verbinding staat met de circulatie van de bewoners.
In het middendeel heeft de dispatch een overzicht over de verschillende onderdelen van het pension. Ze hebben contact met de straat en de binnenkomende bewoners, en staan in rechtstreekse verbinding met de wachtzaal. Daarnaast hebben ze zicht op wie in de linkervleugel de eetruimte voor bewoners en personeel betreedt.
Vanuit dit centraal onthaal kan rechtstreeks de traphal of (barncard-) lift gebruikt worden. Op de eerste verdieping ontsluit deze circulatie een eerste reeks kamers, en vormt tegelijkertijd de vluchtweg voor de eerste verdieping van het inloopcentrum. De tweede verdieping bevat een gelijkaardig plan, zij het uitgestrekt over een volledige verdieping. Voor de verblijfsruimtes werd gestreefd naar een gebouw zonder gangen wat in een bijzondere planfiguur resulteert. Dagruimtes worden aan elkaar geregen, soms ingesnoerd en omsloten, soms weer open en in contact met de gevel. Een verblijfsruimte werd steeds uitgerust met een klein sanitiar. Het terras dat tevens dienst doet als rookruimte, laat ook veel licht en zicht toe in het inpandig salon. Specifieke vormen en materialen bepalen het karakter van de plaats. Het werken met een kolomstructuur met invulwanden laat een vrijere positie of vorm van deze wanden toe. In contrast hiermee staan de kamers, die omwille van hun beperkte oppervlakte en gebruik generiek worden. Zij volgen wel de rationele indeling van het gebouw, al hebben de tussenwanden op termijn dezelfde flexibiliteit als deze van de dagruimtes. Ook binnen het plan ontstaat flexibiliteit. De schakeling van kamers rond een gemeenschappelijke ruimte met sanitair laat toe om zo’n unit voor een of meedere gezinnen te gebruiken, zonder dat hiervoor moet verbouwd worden.
Het dakverdiep vormt een beschermde locatie die zonder andere programmadelen te doorkruisen kan bereikt worden. Hier werden de gezinnen ondergebracht. Deze woningen hebben steeds eigen terrassen en werden aan een centrale overdekte buitencirculatie geschakeld. Daklichten maken van deze plek beschermde speelruimtes voor de kleinsten.